Papillon / Yavuz ADUGİT

02 Ocak 2019

Dil, kötü olan karşısında bağlanır; eleştiri, şu ya da bu şekilde, hayat için bir kazanımı olan şeye yönelir. –Demek ki yalnızca iğrenç olan karşısında suskun kalmak gerekir. Ve ancak böyle bir hamleden sonra eylemin devreye girme imkânı doğar. Ne ki iğrenç olanı değerden düşürmeye –bir değeri olmadığından, foyasını ele vermeye dair en küçük söz bile ona dışarıdan bir “değer” biçme riski taşır– yönelik bir eylem değil, ona sonsuz bir mesafede durarak egemenliğini sarsacak bir alan yaratan yüceler yücesi bir eylem…  Yaratmak, sonucu yenilgi olmayan yegâne mücadele biçimidir, diğer bütün mücadelelerin, en haklı olanının bile, yenilgiye uğrama ihtimali çok yüksektir.  

Papillon

Yorum Yaz